Unimog 1550 camper bouw
Over aanpassingen aan de cabine
Om de cabine te repareren bij de raamsponning en goed te kunnen schuren hebben we de voorruit verwijderd. Die ging helaas stuk, dus moesten we een nieuwe. Elk nadeel heeft z’n voordeel: de nieuwe ruit is getint, dat scheelt zon en schittering.
Het erin zetten was een fikse klus, maar hé, samen lukt ons dat wel! We hebben weer een voorruit en dat voelt echt een enorm stuk ‘meer af’.
Na het leeghalen en schoonmaken van de cabine is het tijd om te schuren, schuren, schuren, kitten, schuren… Mondkapje, bril, gehoorbescherming en zweten maar. Wat een werk. Sommige stukken gaan met de schuurmachine, heel erg veel randjes en bultjes moeten met de hand. Een hels karwei. Maar uiteindelijk is het dan zover: naar de spuiter ermee.
We laden de cabine op de aanhanger, hangen de deuren erin en gooien nog wat losse onderdelen in de auto. En enige tijd later halen we de boel weer op!
En wat is-tie goed gelukt hè! Zo mooi!
Thuis nemen we de tijd om er even weer wat dingen in te schroeven, voordat we hem op de auto zetten. Ten eerste gaat het dan wat makkelijker, ten tweede kunnen sommige dingen er niet meer ingezet worden als de cabine op de auto zit.
Voorzichtig tillen we de cabine op en zetten die op z’n plek. Met een uurtje was de klus geklaard en duwen we de auto weer naar binnen. Dat ging vlot!
We zijn eigenlijk al een tijdje bezig met het schuren van de cabine om die te laten spuiten. Maar… zo op de auto valt dat nog niet mee. Je moet er altijd een trapje bij hebben, of in de auto kruipen.
Dus hebben we besloten de cabine er toch maar helemaal af te halen. Een flink project, maar het schuren en het spuiten zal er een stuk makkelijker door worden. Voordeel: de cabine was al nagenoeg helemaal leeg, dus even doorzetten en dan moet het lukken!
Al met al een hoop werk, maar het lukt met veel passen en meten. Zelfs in onze schuur gaat het allemaal maar net!
We halen de rest er nog uit, maken de cabine goed schoon en gaan maar schuren… en schuren… en nog meer schuren.
Nadat we eerder het mes in de cabine hebben gezet, besluiten we de cabine nog wat verder stuk te maken, eh, ik bedoel ‘aan te passen’.
Heel lang geleden hebben we de raampjes eruit gepakt en er plaatstaal ingelast. Al met al vinden we dat er nu toch niet zo mooi uitzien.
Dus, we gaan voor een grote aanpassing. Als eerste slijpen we meer uit de cabine, zodat dit stuk in principe vlak is. We maken een nieuw ontwerp in plaatstaal en vormen het staal zodat er reliëf in zit, dat past bij de rest en zorgt voor minder galm.
Dan begint een klusje waarvoor veel geduld nodig is. Allereerst gaat de volledig plaat er tegenaan. Daarna puntlassen we het vast, terwijl we langs de rand het oude cabine-staal weg slijpen en op de hoeken de boel rond slijpen. Zo past de plaat precies in het gat. Weer een stukje vast lassen. En als je helemaal rond bent, rustig de rest vast.
Daarna de boel gladder maken en kuilen weg plamuren. En dan schuren, veel schuren en plamuren. Het resulteert in een nieuwe achterkant die veel rustiger is, we zijn tevreden.
Het moet gaan gebeuren: het mes in de cabine, een gat slijpen voor de doorgang. We willen die om 2 redenen maken: ten eerste, zodat Usko via de camperbak kan instappen en zo naar de cabine kan. Hij heeft een hekel aan opgetild worden. Ten tweede om zonder naar buiten te hoeven, vanuit de camperbak toch de auto te kunnen starten mocht het nodig zijn dat we plots moeten vertrekken van onze campeerplek. Stukje veiligheid.
Het begint met een frame, waarin we afgeronde hoeken maken voor het harmonica-rubber wat straks de verbinding tussen bak en cabine zal vormen
Vervolgens gaat het mes in de cabine, zo strak mogelijk de grootte van het frame aanhouden.
Eerste een gat slijpen waar het frame inpast, dan het frame op de goede plek vastzetten. Een spannende stap in ons project.