De nieuwe voorruit!

Om de cabine te repareren bij de raamsponning en goed te kunnen schuren hebben we de voorruit verwijderd. Die ging helaas stuk, dus moesten we een nieuwe. Elk nadeel heeft z’n voordeel: de nieuwe ruit is getint, dat scheelt zon en schittering.

Het erin zetten was een fikse klus, maar hé, samen lukt ons dat wel! We hebben weer een voorruit en dat voelt echt een enorm stuk ‘meer af’.

Retourtje cabine

Na het leeghalen en schoonmaken van de cabine is het tijd om te schuren, schuren, schuren, kitten, schuren… Mondkapje, bril, gehoorbescherming en zweten maar. Wat een werk. Sommige stukken gaan met de schuurmachine, heel erg veel randjes en bultjes moeten met de hand. Een hels karwei. Maar uiteindelijk is het dan zover: naar de spuiter ermee.

We laden de cabine op de aanhanger, hangen de deuren erin en gooien nog wat losse onderdelen in de auto. En enige tijd later halen we de boel weer op!

Onze cabine, in ‘duifblauw’ (RAL 5014)

En wat is-tie goed gelukt hè! Zo mooi!

Thuis nemen we de tijd om er even weer wat dingen in te schroeven, voordat we hem op de auto zetten. Ten eerste gaat het dan wat makkelijker, ten tweede kunnen sommige dingen er niet meer ingezet worden als de cabine op de auto zit.

Voorzichtig tillen we de cabine op en zetten die op z’n plek. Met een uurtje was de klus geklaard en duwen we de auto weer naar binnen. Dat ging vlot!

Cabine eraf!

We zijn eigenlijk al een tijdje bezig met het schuren van de cabine om die te laten spuiten. Maar… zo op de auto valt dat nog niet mee. Je moet er altijd een trapje bij hebben, of in de auto kruipen.

Dus hebben we besloten de cabine er toch maar helemaal af te halen. Een flink project, maar het schuren en het spuiten zal er een stuk makkelijker door worden. Voordeel: de cabine was al nagenoeg helemaal leeg, dus even doorzetten en dan moet het lukken!

Al met al een hoop werk, maar het lukt met veel passen en meten. Zelfs in onze schuur gaat het allemaal maar net!

We zijn nu de trotse bezitters van een cabine op mini-wieltjes

We halen de rest er nog uit, maken de cabine goed schoon en gaan maar schuren… en schuren… en nog meer schuren.

De cabine gaat eraan!

Nadat we eerder het mes in de cabine hebben gezet, besluiten we de cabine nog wat verder stuk te maken, eh, ik bedoel ‘aan te passen’.

Heel lang geleden hebben we de raampjes eruit gepakt en er plaatstaal ingelast. Al met al vinden we dat er nu toch niet zo mooi uitzien.

In diepte verspringend waar de oude raampjes zaten

Dus, we gaan voor een grote aanpassing. Als eerste slijpen we meer uit de cabine, zodat dit stuk in principe vlak is. We maken een nieuw ontwerp in plaatstaal en vormen het staal zodat er reliëf in zit, dat past bij de rest en zorgt voor minder galm.

Dan begint een klusje waarvoor veel geduld nodig is. Allereerst gaat de volledig plaat er tegenaan. Daarna puntlassen we het vast, terwijl we langs de rand het oude cabine-staal weg slijpen en op de hoeken de boel rond slijpen. Zo past de plaat precies in het gat. Weer een stukje vast lassen. En als je helemaal rond bent, rustig de rest vast.

Daarna de boel gladder maken en kuilen weg plamuren. En dan schuren, veel schuren en plamuren. Het resulteert in een nieuwe achterkant die veel rustiger is, we zijn tevreden.

Tevreden met het resultaat!

Het mes in de cabine

Het moet gaan gebeuren: het mes in de cabine, een gat slijpen voor de doorgang. We willen die om 2 redenen maken: ten eerste, zodat Usko via de camperbak kan instappen en zo naar de cabine kan. Hij heeft een hekel aan opgetild worden. Ten tweede om zonder naar buiten te hoeven, vanuit de camperbak toch de auto te kunnen starten mocht het nodig zijn dat we plots moeten vertrekken van onze campeerplek. Stukje veiligheid.

Het begint met een frame, waarin we afgeronde hoeken maken voor het harmonica-rubber wat straks de verbinding tussen bak en cabine zal vormen

Vervolgens gaat het mes in de cabine, zo strak mogelijk de grootte van het frame aanhouden.

Eerste een gat slijpen waar het frame inpast, dan het frame op de goede plek vastzetten. Een spannende stap in ons project.

Bevestiging, deel 4

De bevestiging van de opbouw bestaat uit 4 delen, als laatste maken we de dwars-richting bevestiging van de opbouw. Die kon pas worden gemaakt als het vloer-frame af was en de pinnen klaar.

We monteren alle delen van de bevestiging aan het chassis en aan het vloer-frame. Vervolgens hijsen we het frame boven de auto en maken de lengte-richting bevestiging vast met de 4 pinnen. De dwars-richting bevestiging krijgt de pinnen er ook doorheen, maar nu moet de exacte hoogte bepaald worden van de vloer, zodat de drie-hoek-achtige bevestiging aan de U-vorm bevestiging gemaakt kan worden.

Na het aflassen van de dwars-richting bevestiging, kan het hele spul in elkaar gezet worden en op de Unimog gemonteerd worden: met 6 pinnen maken we het vloer-frame vast. Weer een grote stap gezet.

Bevestiging, deel 3

De bevestiging van de camperbak bestaat uit 4 delen, als derde wordt de lengte-richting bevestiging van het chassis gemaakt.

Ik kreeg de bevestigingsdelen die aan het chassis vastgemaakt worden niet goed in elkaar gezet met behulp van las-magneten, klemmen en blokjes: het bleef gammel en niet precies genoeg.

Uiteindelijk heb ik er gaten in geboord en met stukjes draadeinde de boel in elkaar gestoken. Dat werkte.

Tijd om de delen die aan de vloer komen, te proef-passen met deze delen.

De pinnen moeten zo precies mogelijk passen, de ringen die op het opbouw-deel zitten, zijn daarvoor ietsjes ruimer gemaakt. Dat ging echter niet goed en nu zijn ze veel te ruw en veel te ruim. Dit is mislukt.

Proef-passen (op z’n kop)

Ook bij het passen van de dwars-richting bevestigingsdelen ging het op deze manier mis. Het plan met de extra verstevigings-ringen blijkt niet te werken en ik haal ze er overal weer af: er moet een andere oplossing komen.

Er worden heel precieze bussen gemaakt op een draaibank, door Bad Decision Works en die worden vastgemaakt, dit lijkt de goede oplossing.

Ook bij de dwars-bevestiging voor aan de opbouw, komen dikke bussen in plaats van de ringen te zitten. De lengte-bevestiging bepaalt de exacte hoogte van de dwars-bevestiging, we monteren alles aan het frame en maken de boel klaar om die laatste stap te zetten.

Vloerframe

Tijdens de ontwerp fase is besloten het ‘hulpframe’ en de vloer te integreren. De bevestigingsdelen worden dus enerzijds aan het chassis gemaakt en anderzijds aan de vloer. Aan ons de taak om ervoor te zorgen dat dat ook mogelijk is.

Het vloer-frame en bevestiging ontwerp

Allereerst moeten we erg veel zagen. Koker voor het frame, strip voor bevestiging.

In de stukken strip, boren we gaten en maken we schroefdraad. In de kokers boren we gaten waar straks de bouten doorheen gaan waarmee alles aan het frame vastgemaakt wordt.

We schuiven de stukken strip in de kokers en maken die vast met de bouten door de gaten. Vervolgens lassen we in gaatjes naast de bout-gaten, de strip vast aan de koker. Zo hebben we bevestiging stukjes in de kokers gemaakt!

We lassen de kokers aan elkaar, zodat het een heel frame wordt. Vervolgens maken we nog een hoeklijn om het hele frame, waar de wanden op komen te staan.

Zo werken we samen aan ons camper-project, elke keer een stap vooruit!

De bevestiging, deel 2

De bevestiging van de camperbak bestaat uit 4 delen, als tweede wordt de lengte-richting bevestiging van de opbouw in elkaar gezet.

Uitgesneden delen in elkaar zetten
En vervolgens met kleine lasjes vastzetten

Het is zaak het hele spul goed in elkaar te zetten, op de afstanden zoals in het ontwerp. Zoals je kunt zien, zitten er in de gesneden delen kleine pas-gaatjes en nokjes, dat maakt het in elkaar zetten aanzienlijk makkelijker.

Uiteindelijk het spul aflassen en hops, weer een stap gezet. Ook van dit deel, maken we er 2.